Minnan Hua

Na początku semestru dostałem cztery różowe karteczki, co w praktyce oznaczało, że oprócz zajęć obowiązkowych, każdy z uczniów może wybrać sobie 4 dowolne zajęcia dodatkowe z pozycji proponowanych przez szkołę. Jednym z wybranych przeze mnie lekcji została nauka dialektu Minnan.

Oprócz powszechnie znanych chińskich języków - mandaryńskiego i kantońskiego - w Chinach istnieje niezliczona ilość dialektów oraz ich odmian, co jest ewenementem na skalę światową. Dialektu Minnan używa się w południowej części prowincji Fujian oraz - w pewnym stopniu zniekształconym - na Tajwanie, czy w Singapurze.

Minnan jest dziedzictwem starożytnych Chińczyków i istnieje w prawie niezmienionej formie już kilka tysięcy lat, co ciekawe posiada 7 tonów, a nie - jak w mandaryńskim - "tylko" 4, co więcej - ze względu na wymowę sylab, a nawet gramatykę i pisownię kwalifikuje się by być rozpatrywanym jako zupełnie oddzielny język [jak większość chińskich dialektów]. Na marginesie dodam, że jest niesamowicie trudny do opanowania, ze względu na jego wszystkie wyżej wymienione cechy. Żeby nie być gołosłownym poniżej podam przykład, zapisany za pomocą alfabetu fonetycznego [z pominięciem tonów]:

Proszę się nie przejmować, to nic takiego.

Tłumaczenie na dialekt Minnan:

Bbue yaogin, bbo simbbnih gegang.

...

Pocieszam się, że potem to już tylko będzie z górki... :)