Myślisz, że wiesz już wszystko o Chinach? Niszowy blog o życiu w najpiękniejszym mieście Państwa Środka.
Na początku chciałem zakwalifikować tego posta jako chinglish, ale po krótkim namyśle stwierdziłem, że chyba lepiej będzie jeśli utworzę nową kategorię podróbki, zwłaszcza że materiału na posty pod tą etykietą na pewno nigdy nie zabraknie :)
Bóg jeden wie jak ostry. I nie - nie sprawdzałem :]
Dlaczemu akurat aloes? Toż to nawet smaku nie ma. A może chodzi o jego działania farmaceutyczno-kosmetyczne [cokolwiek]? Jak ktoś się lepiej na tym zna to proszę mnie oświecić :]
Zupa nazywa się po prostu Huntun, a produkowana jest przez firmę Xianlefu [鲜乐福]
Do tej pory spotkałem się jedynie z dwoma smakami [kurczak i ostra, drugiej jeszcze nie próbowałem], więc prawdopodobne, że to zupełnie nowy produkt[?]
A tak wyglądają pierożki przed...
...i po zalaniu wrzątkiem. Polecam!
Wyszło z worka szydło - roztańczonaWedług legendy, za dawnych czasów została rozegrana mordercza bitwa o panowanie na wyspie stoczona przez czaple z jadowitymi wężami. Czaple wygrały i w ten sposób Xiamen zyskało sobie jeden ze swoich wielu przydomków - Czapla Wyspa.Czapla Biała stała się jednym z symboli Xiamen. Jej imieniem nazywane są ulice, skwery, hotele, większe i mniejsze firmy mają czaple w nazwie lub logo [że wymienię tylko Xiamen Airlines], jednym słowem - czapla jest trendy. O ile nazwy miejsc nie dziwią, o tyle pozostałe przykłady mogą trochę zaskakiwać. Jak się jednak okazuje - tylko pozornie. W świadomości Chińczyków - którzy przywiązują ogromną wagę do symboli - czapla utożsamiana jest z Xiamen, a wiadomo że wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. Handlowcy kierują się więc instynktem konsumentów, którzy skłonni wybrać są markę im znaną, markę bliższą. Z drugiej strony jest to podkreślenie pochodzenia, przywiązania do miejsca - pewien objaw przynależności do jakiejś grupy, powiedziałbym nawet że przykład lokalnego patriotyzmu.
Wieszaki z kieszeniami z wizerunkami bóstw i...
... słoni
Tradycyjne tajskie przysmaki to m.in. suszone banany i kukurydziane chrupki
Tradycyjne tajskie stroje i parasole
Tajski ryż, który cieszy się ogromną sławą ze względu na swój niepowtarzalny smak i wysoką jakość
Tajscy tancerze podczas prezentacji
Najprzeróżniejsze tajskie przysmaki, wśród których królowały cukierki zrobione z bananów, tamaryndy i durianu
Słoń jest uważany przez mieszkańców Tajlandii za jej symbol
Lodziary ;)
Na zdjęciach powyżej pamiątki zrobione ze skóry, m.in. wachlarze i obrazki, a do zdjęcia uśmiecha się Soei :)
Drewniane ryty
Drewniana biżuteria
Chiny powoli dorastają do swojej kluczowej roli
Pamiętacie Grupę Siedmiu? Jeszcze nie tak dawno ta mała klika trzęsła światem wedle swojego widzimisię. Obecnie nastała era Grupy Dwudziestu. To nic złego. Największą wadą tego elitarnego klubu była nieobecność Chin...
...niesamowitego giganta, który jest już trzecią co do wielkości gospodarką świata i jeśli nic się nie zmieni, niedługo zdetronizuje Japonię i zajmie pozycję wicelidera. Chiny są jedyną gospodarką, niezależnie od rozmiaru, która cały czas się rozwija, choć już w wolniejszym, 6-8% tempie. Większość pozostałych krajów świata, rozpaczliwie starających się zażegnać poważne recesje, może tylko patrzeć z zazdrością.
Gwałtowne zmiany na globalnej mapie sukcesów gospodarczych przyspieszyły tylko pojawienie się Chin na światowej scenie. Czy to im się podoba czy nie – a do niedawna było widać, że nie bardzo – Chiny będą musiały na tej scenie odgrywać ważniejszą rolę. W czerwcu zeszłego roku Fred Bergsten z Peterson Institute for International Economics sugerował, że – nie można o tym głośno mówić w Brukseli – większość dużych problemów świata mogłoby rozwiązywać G2, czyli USA i Chiny.
To nieco zbyt daleko idący wniosek, ale londyński szczyt zdaje się dowodzić, że Chiny powoli dorastają do swoich za dużych butów. Jeszcze zanim zaczęły się posiedzenia, Pekin powiedział Waszyngtonowi, żeby właściwie obchodził się jego 1 bilionem dolarów w papierach skarbowych, prowadząc odpowiedzialną politykę fiskalną. Wysunął również intrygującą propozycję zwiększenia roli specjalnych praw ciągnienia tak, aby stały się alternatywą dla dolara jako waluty rezerwowej.
Część pozostałych członków G20, m.in. Indonezja, Korea Południowa i Argentyna, podpisały w ostatnim czasie z Chinami umowy na swapy walutowe w juanach. Jest to sygnał, że rola Pekinu rośnie nawet pomimo braku statusu waluty wymienialnej. Podczas samego spotkania, Chiny pozytywnie udzielały się w dyskusjach o zwiększeniu budżetu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, choć nie było jasne, jaki wkład zaoferują, i odpierały francuskie próby zakwalifikowania Hong-Kongu i Makao jako rajów podatkowych.
Pekin pokazał, że potrafi coś więcej poza prostym komunikowaniem, co mu się nie podoba. Niezobowiązująco zaczął również artykułować aktywną wizję tego, jak świat może funkcjonować i co Chiny mogą do niego wnieść. Na tym jednak cały proces się kończy jak na razie. Chiny pozostają biednym krajem z produktem krajowym brutto per capita na poziomie Albanii. Chiński model może być atrakcyjny dla niektórych autorytarnych przywódców, którzy chcieliby poznać tajemnicę dwucyfrowego wzrostu gospodarczego i politycznej długowieczności. Słabości chińskiej kultury politycznej ograniczają możliwości pełnego udziału w globalnym dyskursie. Mimo wszystkich swoich wad, Stany Zjednoczone pozostają bardziej atrakcyjnym miejscem dla miliardów ludzi na całym świecie szukających lepszego życia. Jeśli Chiny mają temu dorównać, potrzebują poważnych zmian.
Posty
Komentarze
