Chocolate [ช็อคโกแลต]

Film opowiada historię autystycznej dziewczyny, której matka - przed laty - z miłości do jednego z bossów Yakuzy zdradziła swój gang. Owocem tego związku jest Sen, która tylko z pozoru wydaje się być zwykłą upośledzoną dziewczyną. Okazuje się bowiem, że wraz z chorobą nabywa ona niecodzienną umiejętność - nieprawdopodobnie rozwiniętą pamięć ruchową, dzięki której jej mięśnie bardzo szybko uczą się i zapamiętują wykonywane czynności. Te z kolei Sen przyswaja sobie z telewizji, która nie nadaje głównie nic innego jak tylko... brutalne filmy walki.

Z obrazem zapoznałem się dzięki Hardiemu, który - w czasach gdy jeszcze mieszkaliśmy razem - pewnego wieczora przyniósł ze sobą tenże film, polecony mu zresztą przez kogoś innego. Początkowo sam nie byłem co do tego tytułu zbytnio przekonany, ale wraz z rozwijającą się fabułą dałem się wciągnąć, a w choreografii zakochałem się już od pierwszych scen walk. Te z kolei wywołują wielkie wrażenie gdyż są kręcone bez dublerów, bez efektów specjalnych, zabezpieczeń i na żywo[!], o co w dzisiejszych czasach coraz trudniej.

Reżyserem filmu jest nie kto inny jak znany z takich produkcji jak Ong Bak czy Tom Yum Goong reżyser Prachya Pinkeaw - Johnny Woo tajskiej kinematografii. Sprawdziłem to dopiero po obejrzeniu filmu. Gdybym wiedział o tym wcześniej nawet przez moment nie zastanawiałbym się czy oglądać Czekoladę :).

A tu jeszcze coś żeby narobić Wam trochę smaku!




Kraj: Tajlandia
Rok produkcji: 2008

foto: Internet